Dimitri De Saedeleer: voldoening na de twijfel

Vertel eens Dimitri, hoe ben je in het vak beland?

Er zat geen plan achter. Van opleiding ben ik een houtbewerker, maar via een goeie vriend belandde ik in ‘wegeniswerken’ waar ik o.a klinkers legde en af en toe ook privé moest tegelen. Mijn vaardigheden als zetter heb ik eerst in bijberoep vervolmaakt om er dan een jaar geleden mijn hoofdberoep van te maken. In volle coronatijd bracht die stap genoeg twijfels mee, maar nu voel ik vooral voldoening. De o zo belangrijke steun van mijn vrouw helpt enorm. Ondertussen helpt ook mijn stiefzoon mee in de zaak, die net als ik als houtbewerker is opgeleid.

Welke vind je de boeiende en minder leuke kanten van het tegelzetten?

De klanten zijn eigenlijk het antwoord op beide vragen. Ik vind het vervelend iemand te moeten teleurstellen omdat ze me eigenlijk vroeger verwachten, en in sommige gevallen is het geduld soms ver zoek is. Aan de andere kant, als tegelzetter werk je aan een esthetisch resultaat. Als je dan achteraf de tevredenheid op het gezicht van de klant ziet en de complimenten in ontvangst mag nemen, weet je waarom je dit elke dag doet. Ik steek altijd veel energie in het gesprek met de klant vooraf om onduidelijkheid en ontgoocheling zo veel mogelijk uit te sluiten. Ik ben zo iemand die voor iedereen goed wil doen, maar het is niet altijd makkelijk om begrip te vinden voor moeilijke zaken als bijvoorbeeld de gestegen grondstofprijzen.

Met welke materialen en machines werk je het liefst?

Voor het versnijden van de tegels investeerde ik onlangs in een nieuwe tegelsnijder, voor de lijm werk ik met Mapei. Ik kwam daarmee in contact via enkele proefstaaltjes en het bleek al gauw de lijm te zijn die voor mijn manier van werken de beste resultaten oplevert. Een speciale voorkeur voor een bepaald type tegel heb ik niet. Wel heb ik al gemerkt dat praten met collega’s een goede manier is om nieuwe materialen te ontdekken.

Over collega’s gesproken, naar welke andere vakman kijk je op?

Wat Wim Verkinderen doet, inspireert me wel. Dat is prachtig werk met een haarscherpe focus op details, maar hij is dan ook een naam in het wereldje. Als klap op de vuurpijl woont hij ook nog eens in mijn streek. Zulke mensen zijn belangrijk om naar op te kijken. Je kan er veel van opsteken.

Waarmee ben je bezig als je géén tegels aan het leggen bent?

Ik ben voetballer in een eerste ploeg. Maar dat valt niet altijd makkelijk te combineren met de belasting op mijn kniegewrichten. Met twee trainingen in de week en een match op zondag moet je scherp staan en dan eist het beroep van tegelzetter wel eens zijn tol.