Eline Vandorpe: powerwoman van nog geen dertig

Ze oogt misschien frêle maar Eline Vandorpe is zonder twijfel een powerwoman. In een stijlvol rood ensemble heet ze ons welkom in haar kantoor. Een lady in red die weet wat ze wil.

“Als kind zei ik al dat ik de baas wilde worden”, antwoordt ze met de glimlach op onze eerste vraag wat ze vroeger wilde worden. “Dus zolang ik het mij kan herinneren ambieerde ik een leidinggevende functie. Ofwel wilde ik zelfstandige worden, zoals mijn ouders, ofwel wilde ik leiding geven in een bedrijf. Een specifieke sector waarin ik wilde werken, had ik toen nog niet in gedachten.”

Hoe kwam je dan uiteindelijk bij de vloeren terecht?

“Ik heb handelswetenschappen gestudeerd, met een specialisatie in marketing. Na mijn studies startte ik in Brussel bij het uurwerkenmerk Rodania. Totaal iets anders dus. Ik zocht iets dichter bij huis, zo simpel is het. In 2015 begon ik hier op de marketingafdeling. Onze vorige directeur kreeg de vraag om zijn opvolging al voor te bereiden. Na assessments in 2016 werd ik geselecteerd.”

Heb je zelf een idee waarom net jij werd geselecteerd?

“Omdat ik heel volhardend ben. Als ik iets wil, ga ik ervoor. Maar ik kan me ook heel flexibel opstellen en sta altijd open om dingen bij te leren, want je kan niet in alles meteen de beste zijn. Dat ik aangaf dat ik nog veel te leren had, speelde volgens mij in mijn voordeel. De interne concurrentie was niet keihard, maar het ging wel om mensen die hier al veel langer zaten dan ik. Sommigen al 15 of 20 jaar. Ik betrek hen nu heel nauw bij wat ik doe, want ik wil me omringen met mensen die de beste zijn in wat ze doen.”

Op het moment van die assessments was je eigenlijk nog piepjong.

“Ja en daar ben ik ook fier op. Want als vrouw is dat toch niet te onderschatten. Omdat het een mannenwereld is, maar ook omdat we deel uitmaken van een Duitse groep en daar is die cultuur nog veel klassieker: daar is een vrouw na haar bevalling twee jaar thuis! Een leidinggevende functie is meestal niet weggelegd voor een vrouw op zo’n jonge leeftijd. Ze hebben me de vraag niet letterlijk gesteld, simpelweg omdat het niet mag, maar ik weet heel zeker dat ze zich afvroegen of ik privé niet nog bepaalde wensen had.  We hebben echt al onze overtuigingskracht moeten bovenhalen. Gelukkig geloofde de vorige directeur in mij. Hij wou me die kans geven en heeft me ook toegelaten om af en toe met mijn kop tegen de muur te lopen.”

“Omdat hij al zo vroeg begonnen is met zijn opvolging, heb ik ook de tijd gekregen om me in te werken, want dit traject is gestart in 2016. Op dat moment had ik enkel nog maar op een marketingafdeling gewerkt. Maar om een bedrijf te leiden is er natuurlijk wat meer nodig. Om me te bewijzen kreeg ik de leiding over verschillende projecten zoals het leiden van de bouw hier. Twee jaar geleden zijn we naar dit gebouw verhuisd. De inrichting hebben we zelf gedaan. Ik heb alles gecoördineerd, van ruwbouw tot afwerking."

"Ik was bij elke afspraak met de architect en binnenhuisarchitect, met de aannemer en de onderaannemers, ... Daardoor heb ik ook ontzettend veel geleerd over de verschillende stappen en aspecten in een bouwproces, waardoor ik de dagelijkse activiteiten maar ook de uitdagingen van onze klanten beter heb leren begrijpen."

“Een ander groot project was het in de markt zetten van ons gietvloerenmerk, Arturo. Dat was echt een proces van A tot Z: eerst een marktonderzoek, daarna een businessplan met duidelijke doelstellingen, een duidelijke visie en een uitgebreide strategie. In 2018 zijn we dan gestart met de verkoop van Arturo en sindsdien zijn we erg succesvol. Die lancering van Arturo was echt een mooie leerschool: ik moest het grotere geheel zien en alle aspecten van bedrijfsvoering erbij betrekken. Heel tof!”

Waarom werk je graag in deze sector?

“Het is heel veelzijdig. Want wij doen niet alleen tegelvloeren. We kunnen ons steentje bijdragen bij elke nieuwbouw of elke renovatie. En dat het een mannensector is, vind ik leuk. Ze zijn het niet gewend dat er een vrouw op de werf verschijnt. Ik heb me technisch goed moeten inwerken. Want je vroeg me net in welke sector ik me als kind zag werken. Wel zeker niet in deze. En ik ben ook serieus op de proef gesteld. Sommigen wisten al genoeg wanneer ze me één technische vraag stelden. Maar je had er ook die me wel vijf of tien technische vragen stelden vooraleer ze wilden geloven dat ik er iets van kende. Maar als je toont dat je de know how hebt, krijg je als vrouw nog net dat tikkeltje meer waardering. Want dat een man iets van de bouwsector afweet, wordt als een evidentie gezien.”

Hoe zou je jezelf omschrijven als baas?

“Dat is een zoektocht geweest en ik heb daar verschillende opleidingen voor gevolgd. Van nature uit heb ik een sterk karakter. Dus ik heb nogal snel de neiging om te bepalen wat er moet gebeuren. Maar intussen weet ik dat het zo niet goed werkt. Soms helpt het als je eens op tafel slaat, maar het is beter als de oplossingen en de motivatie van mijn medewerkers zelf komt. Daarom probeer ik hen nu tools aan te reiken om die oplossingen zelf te vinden."

"De enneagramtraining die ik gevolgd heb, komt daarbij goed van pas. Het is een persoonlijkheidsmodel dat mensen in negen verschillende types indeelt, die elk hun eigen sterke en minder sterke punten hebben. Dit was zeer verhelderend, omdat dit model mensen helpt zichzelf en anderen te begrijpen, en in het bijzonder waarom mensen op een bepaalde manier op elkaar reageren. Door uit te zoeken met welk type persoon we te maken hebben, kunnen we ons gedrag of onze manier van communiceren aanpassen aan die persoon en zullen we krijgen wat we willen."

"Dat is niet alleen voor mij als leidinggevende interessant, maar ook voor collega’s onder elkaar. Ik geloof sterk in het gezegde “teamwork makes the dream work”, dus al mijn medewerkers hebben deze training mogen volgen omdat ik er gewoon echt van overtuigd ben dat het een meerwaarde voor het bedrijf is. Vergeet niet: een bedrijf runnen kan je niet alleen. Het is belangrijk dat de zestien mensen die hier werken achter mij staan én er ook voor elkaar zijn.”

Je bent nog jong en al managing director. Waar liggen je verdere ambities nog?

“Op dit moment is het mijn ambitie om Uzin Utz België verder groot en bekend te maken. Dit jaar moeten we 8,5 miljoen euro omzet realiseren. In 2025 ligt er al 12 miljoen op tafel. We hebben verschillende merken, maar zijn enkel met Uzin marktleider. Met Codex bijvoorbeeld, ons merk voor de plaatsing van tegels en natuursteen, moeten we nog een doorstart maken. Dat is een verdomd competitieve markt. Ik wil manieren zoeken om dat toch te doen werken. Daarnaast hecht de groep heel veel belang aan het resultaat, dus ik wil blijven zoeken naar mogelijkheden om te optimaliseren. En een eigen productie in België, why not? Er zijn nog veel mogelijkheden binnen dit bedrijf wat mijn ambitie betreft. Dat heb ik ook zo benoemd tijdens mijn presentatie aan the Board in Duitsland. Want ik kon me wel inbeelden dat ze zich afvroegen: ze is zo jong en staat al op die positie, wat wil je dan nog?”

Het is niet zo dat je binnen tien jaar nog eens naar een totaal andere sector wil?

“Op dit moment heb ik daar geen behoefte aan. Ik ben niet voor de onpersoonlijkheid bij multinationals. Ik zal niet zeggen dat we hier één familie zijn, maar het scheelt niet veel. Die nabijheid, zowel bij de medewerkers als bij onze klanten, vind ik belangrijk. De meerderheid van mijn medewerkers werkt hier al lang en dat creëert een band. Bij multinationals hoor ik sommige mensen zeggen dat ze al een jaar niet naar kantoor geweest zijn tijdens corona. Ik kan me dat niet inbeelden. Van zodra het mocht, ging ik terug naar kantoor, naar werven of bij klanten op bezoek.”

Hoe zie je jouw sector de volgende jaren evolueren?

“Dat is natuurlijk afhankelijk van merk tot merk. Voor Uzin, ons grootste merk momenteel, zie ik de grootste uitdagingen. De evoluties in de markt zijn namelijk niet in ons voordeel. We gaan meer naar zelfklevende vloerbekledingen dus dat vakmanschap gaat er wat uit. Dat vind ik jammer. Anderzijds moet je ondergrond dan perfect zijn en die producten hebben we ook. Maar er zal een change of mind nodig zijn. R&D en productieafdelingen in de verschillende landen zullen mee op de kar moeten springen door bijvoorbeeld ook aan te leveren aan andere fabrieken of synergieën aangaan.”

“Voor codex zie ik nog veel mogelijkheden voor de tegelvloeren, omdat we op dat vlak nog heel klein zijn. Al vind ik het wel jammer dat we daar in een neerwaartse spiraal zitten wat prijs betreft. Daar zijn we aan het zoeken naar manieren om innovatie te brengen zodat we dat kunnen counteren. En gietvloeren is nog steeds een groeiende trend, dus daar heb ik vertrouwen in. Parket is dan weer een moeilijke want ook daar zit je met een trend van afgewerkt parket. Ook daar zullen we afwerkingsproducten industrieel moeten kunnen aanbieden.”

“En voor de hele bouwsector zitten we nu natuurlijk met grondstoftekorten. Dus misschien zullen we nog een dip krijgen. Ik merk nu al dat er veel ruwbouw stilvalt. Onze producten zijn nodig in de afwerkingsfase, dus dat effect zullen we binnen een paar maanden voelen. Ik verwacht daarom nog wel wat hobbels. Maar elke uitdaging biedt ook opportuniteiten.”

Hoe ziet jouw week eruit? Kan je makkelijk een scheiding maken tussen werk en privé?

“Ik woon intussen in Antwerpen en dat heeft als voordeel dat ik ’s morgens een uur onderweg ben. Pas als ik in mijn auto zit, plan ik mijn dag. En als ik hier ’s avonds vertrek, is het een uur of anderhalf uur rijden vooraleer ik thuis ben. Tegen dan is alles in mijn hoofd geklasseerd en kan ik de bladzijde omslaan. Wat nodig is, want ik ben niet voor half acht thuis. Ik probeer het werk zoveel mogelijk los te koppelen. Alhoewel ik ’s avonds nog wel vijf keer mijn mails check. Behalve in het weekend. Dan heb ik mijn gsm bewust minder vaak bij me. Ik trek me alles heel hard aan, maar ik heb intussen ook geleerd dat ik een probleem waarschijnlijk niet meer kan oplossen om 10 uur ’s avonds. Dus is het beter om me ’s avonds te ontspannen en zodat ik de volgende dag weer veel energie heb om dat probleem met frisse moed te bekijken.”

Wat doe je om je te ontspannen?

“Een paar maand geleden heb ik een oude liefde opgepikt. Ik ben opnieuw beginnen te tennissen. Ik ben nochtans niet zo sportief. Maar ik merk dat het toch deugd doet om op dat balletje te kloppen en er weer achter te lopen.  En je zou het niet zeggen, als je me ziet, maar ik eet heel veel. Ik vind veel rust in koken. Het excuus dat ik daar tijd moet voor hebben, gebruik ik niet meer. Desnoods eten we wat later. Dus ook om half negen begin ik nog te koken. Altijd gezond, want van die bereide maaltijden uit een pakje kan ik niet genieten. Ik ben ook plusmama van drie kinderen. Als zij bij ons zijn, heeft mijn partner wel al gekookt, dan durf ik me soms wel schuldig maken aan easy food uit een pakje dat mijn partner dan al opwarmt, anders zou het voor de kinderen te laat worden.”

Wil je zelf ook nog kinderen?

“Ja, dat heb ik altijd gezegd. Ik wou eigenlijk een jonge mama worden, maar mijn levensloop heeft daar anders over beslist. Nu wil ik eerst de tijd nemen om me goed in te werken in mijn nieuwe functie, want ik kom nog elke week dingen tegen die nieuw zijn voor mij. Zoals de rapportage. Uzin Utz is beursgenoteerd, dus dat moet ik strikt opvolgen.”

Waar geniet je van?

“Van simpele dingen. Een cava drinken met mijn beste vriendin. Een mooi liedje dat ik voor de eerste keer hoor. Of een plaats waar ik nog nooit geweest ben. Mijn vrienden en vriendinnen zitten allemaal in een andere sector, niemand doet iets technisch, dus we praten niet zo vaak over het werk.”

Zijn er mensen naar wie je opkijkt?

“Mijn ouders. Mijn moeder zat in zak en as na het faillissement van haar drie schoenenwinkels. Ze heeft uitgezocht wat ze wou doen en is een schildersbedrijf begonnen. En mijn papa heeft een tijdje in Engeland gewoond, maar kon daar ondanks zijn universitair diploma niet meteen een job vinden. Dus ze hebben elk wel hun watertjes doorzwommen. Zij hebben me geleerd om door te zetten en om de dingen zelf in handen te nemen. Het geluk moet natuurlijk ook wel een beetje aan je kant staan. Maar uiteindelijk moet je goed voor jezelf zorgen, dan vind je rust en dat is essentieel om de juiste beslissingen te nemen. Dan mag je nog zoveel tegenkanting krijgen, als je recht in je schoenen staat en een duidelijk beeld hebt van wat je wil, dan geraak je er wel.”