20 jaar Polycaro: de founding fathers blikken terug

Erwin Ooghe

Geen Polycaro zonder Erwin. Hij was het die gestalte gaf aan het idee van een blad voor de tegelsector en vestigde een naam zo onwrikbaar dat geen beitel ertegenop kan. Vandaag is hij als contactpersoon voor de klanten nog steeds actief. Een geesteskind, dat laat je nu eenmaal niet gauw los.

Hoe ben je als oprichter op het idee van een blad voor de vloerder/tegelzetter gekomen?

Erwin: "Ere wie ere toekomt. Marc Royaux (vroeger Cedexsa, nu Tyles) gaf de vonk om in 2000 een vakblad voor de keramische tegelsector in de steigers te zetten, wat ons als B2B-uitgeverij aanzienlijk versterkte in het medialandschap. Hij was mijn mentor en introduceerde me bij bedrijven die betrokken waren bij dit project, met als doel keramiek te promoten. Ook introduceerde hij me op Cersaie, waar ik belangrijke contacten legde bij bedrijven die tot op vandaag nog steeds klanten zijn. Ik ben hem zeer dankbaar voor zijn betrokkenheid destijds!"

Hoe stond de sector er in jouw tijd voor en hoe heb je die zien evolueren?

Erwin: "Tegenwoordig is keramiek een serieuze concurrent van natuursteen geworden. Die opmars gaat samen met nieuwe motieven en toepassingen zoals grootformaattegels en, bijvoorbeeld, gevelbekleding. De industrie heeft zich aangepast aan de verhouding tussen keramiek en natuursteen, wat heeft geleid tot een gezond evenwicht in de tegelsector. In de afgelopen jaren hebben natuursteengroothandels en de fabrikanten van bewerkingsmachines ook keramiek geïntegreerd in hun productassortiment. Ook Polycaro heeft zich als medium moeten ontwikkelen. Wat begon met een focus op keramiek, is later ook uitgebreid naar natuursteen en uiteraard ook composiet als thema's."

"Elke keer als een Polycaro in onze brievenbus valt, vertel ik mijn vrouw dat ze me even met rust moet laten, want ik lees het blad van A tot Z", vertelde een natuursteenspecialist me onlangs. Zo’n reactie bewijst dat we nog steeds juist zitten."

Wat is het belangrijkste dat je zelf hebt opgestoken tijdens twintig jaar “bladenmaken”?

Erwin: "Enerzijds dat de aanhouder altijd wint. Anderzijds dat je jezelf elke dag opnieuw in vraag moet durven stellen. Bladenmaken is al lang niet meer voldoende. Door de opkomst van internet en sociale media rond 2010 is de manier van communiceren van bedrijven immers sterk en vooral heel snel veranderd, en dus moeten wij als medium mee evolueren. We proberen dat te doen, maar het is wel een ferme uitdaging moet ik zeggen. We doen nog steeds print (op vraag van onze lezers) maar combineren dat met een sterke digitale aanwezigheid. Ons meertalig platform wordt op continue basis vernieuwd en verbeterd."

"Een derde puntje is: hou vast aan waar je in gelooft. Het feit dat Polycaro na twintig jaar nog steeds wordt gewaardeerd, komt hoofdzakelijk door onze sterke focus op inhoud. Daar heb ik altijd op gehamerd. "Elke keer als een Polycaro in onze brievenbus valt, vertel ik mijn vrouw dat ze me even met rust moet laten, want ik lees het blad van A tot Z", vertelde een natuursteenspecialist me onlangs. Zo’n reactie bewijst dat we nog steeds juist zitten."

Als je een afwerking zou kiezen voor jezelf, ga je dan voor keramiek of natuursteen en waarom?

Erwin: "Elk materiaal heeft zijn voor- en nadelen. De keuze hangt af van het budget en persoonlijke voorkeur. Hoewel natuursteen zeker voordelen heeft, betekent dit niet dat keramiek automatisch wordt uitgesloten. Ik zie ze niet als directe concurrenten. Je kan ze makkelijk combineren; natuursteen voor het keukenblad en keramiek voor de vloer, om maar één voorbeeld te noemen."

Welke is de leukste klant die je over de streep hebt getrokken?

Erwin: "Iedereen die ooit met ons heeft samengewerkt, waardeer ik. Het doet me vooral heel erg veel plezier om vast te stellen dat velen die me vanaf het begin hebben gesteund, nog steeds loyale klanten zijn. Ik heb het voorrecht gehad om veel inspirerende mensen te mogen ontmoeten, van wie sommigen een blijvende impact hebben gehad op de sector en op Polycaro - ook nu nog. En als een Nederlandse firma mij vorig jaar vertelt dat “ons bedrijf dankzij onze campagne via Polycaro voorgoed op de kaart staat in België”, dan ben ik in de eerste plaats blij voor dat bedrijf, en ook een beetje fier op mezelf."

Hou je een anekdote over die niet zou misstaan als toogverhaal?

Erwin: "Wel, de naam Polycaro is letterlijk aan de toog van een bruine kroeg ontstaan, waar we met een viertal betrokkenen brainstormden. We wilden voor beide Belgische landstalen een klinkende naam. Maar in élke taal bekt de naam van ons magazine goed, tot op de tegelbeurs in China toe: “Polycalo” zeggen ze daar."

Hoe denk je dat Polycaro er zal uitzien wanneer het blad in 2053 zijn vijftigste verjaardag viert?

Erwin: "Deze jubileumeditie zal helaas “feestelijk” aan mij voorbijgaan. Ik kan het heel moeilijk inschatten, maar hoop uiteraard vurig dat het digitaal platform gekend is in heel Europa en bij uitbreiding de wereld, en dat professionals het magazine nog steeds met de glimlach in de hand nemen."

Kan je Polycaro in één zin samenvatten?

Erwin: "Een sterk merk dat nog steeds vele deuren opent."

Alexander Bouckaert

Was de eerste hoofdredacteur, en meteen ook de langstzittende, met een dienst van zomaar eventjes vijftien jaar. De rechterhand van Erwin, heeft - zelfverklaard - twee linkerhanden, maar een pen vasthouden vormde niet het minste probleem. Ondertussen is hij de zieltogende regionale zender AVS te hulp geschoten.

Hoe stond de sector er in jouw tijd voor en welke accenten heb je in het blad willen aanbrengen?

Alexander: "Het spreekt voor zich dat ik de markt waar Polycaro zich op richtte in al die jaren sterk heb zien evolueren. Terwijl de keramische en de natuursteensector in de beginjaren lijnrecht tegenover elkaar stonden, kreeg ik na verloop van tijd steeds meer het gevoel dat deze twee werelden dichter naar elkaar toegroeiden. Maar beide materialen zijn dan ook perfect te combineren, en vullen elkaar perfect aan. Anderzijds, de toenemende concurrentie en daarbij horende prijzenslag zorgden ervoor dat veel tegel- en natuursteenhandelaren het lastig kregen. Het Belgische landschap is daardoor vandaag veel schraler dan twintig jaar geleden. The survival of the tilest?"

Heb je zelf iets opgestoken van de tegelzetters waarmee je in contact kwam?

Alexander: "Praktisch alleszins niet. Twee linkerhanden heb je nu eenmaal voor het leven. Wel dat je met de passie en vakmanschap heel veel mooie dingen kan realiseren."

Het Belgische landschap van handelaars is vandaag veel schraler. Survival of the tilest?

Als je een afwerking zou kiezen voor jezelf, ga je dan voor keramiek of natuursteen en waarom?

Alexander: "Zoals gezegd zou ik een combinatie kiezen. Maar eerlijk? Dan is het beton. Zowel mijn vriendin als ikzelf zijn groot liefhebber. Onze buitengevelbekleding, binnenbevloering, terras én keukeneiland zijn eruit gemaakt. Maar toen waren de keramische betonimitaties bijlange niet zo mooi als wat je vandaag op de tegelmarkt vindt."

Welke is de leukste reportage die je hebt gedaan en welke was de moeilijkste?

Alexander: "Ik kies voor de businesstrip met vader en zoon Royaux van Cedexsa (nu Tyles) naar China. Een onvergetelijke ervaring waar ik nadien nog vaak aan heb teruggedacht. Toen we in de beginjaren met Polycaro naar de Cersaie- en Marmomac-beurs in respectievelijk Bologna en Verona trokken, kende niemand ons. Op elke stand moesten we tergend lang wachten om de juiste persoon van fabriek X of merk Y te pakken te krijgen. Eenmaal de naamsbekendheid groeide en we meer zieltjes wonnen, werden we niet enkel in België maar ook in Italië elke keer weer hartelijk ontvangen."

Hou je een anekdote over die niet zou misstaan als toogverhaal?

Alexander: "Op die befaamde reis naar China verlaat Marc Royaux in een verhitte prijsdiscussie de onderhandelingstafel met een lokale tegelfabriek. Ik blijf stomverbaasd zitten en de Chinezen beginnen nogal ongemakkelijk te lachen. Enkele minuten later komt Marc weer binnen, werpt mij een veelbetekenende knipoog toe en krijgt zijn zin. Deal done! Een knap staaltje onderhandelingstechniek met de nodige blufpoker!"

Hoe denk je dat Polycaro er zal uitzien wanneer het blad in 2053 zijn vijftigste verjaardag viert?

Alexander: "In steen gebeiteld (lacht)."

Kan je Polycaro in één zin samenvatten?

Alexander: "In een sector die zichzelf continu moet blijven vernieuwen is een inspirerend en informatief magazine als Polycaro een must-have!"